จงว่าจ้างเฉพาะพนักงานเกรดเอ หรือผู้ที่มีศักยภาพจะเป็นพนักงานเกรดเอได้เท่านั้น อย่าได้ว่าจ้างผู้เล่นเกรดซีหรือเกรดดี เพราะผู้เล่นเกรดซีจะมีความสามารถปานกลาง พวกเขาจะแพร่เชื้อความสามารถปานกลางให้กับองค์กร ความสามารถปานกลางเป็นเสมือนอาการไข้ต่ำๆ ซึ่งเป็นอันตราย และไม่ควรปล่อยให้เกิดขึ้นกับองค์กร

    ในบางสถานการณ์ที่มีความเสี่ยงน้อย คุณอาจลองว่าจ้างพนักงานเกรดบีบ้างก็ได้ แต่ทั้งนี้ก็ต่อเมื่อมีหลักฐานปรากฏแน่ชัดว่า คุณจะสามารถปรับพนักงานเกรดบีให้กลายเป็นพนักงานเกรดบีบวกได้

    ในความเป็นจริงแล้ว คุณสามารถขัดเกลาพนักงานเกรดเอลบและบีบวก ให้กลายเป็นพนักงานเกรดเอได้ แต่คุณไม่สามารถทำให้พนักงานเกรดซี กลายเป็นพนักงานเกรดบีหรือเกรดเอได้เลย

    พนักงานเกรดเอมักมีค่าจ้างสูงกว่า แต่พวกเขาก็ให้ผลงานที่มากกว่าเช่นกัน การบริหารจัดการพนักงานเกรดเอมักทำได้ยากกว่า เพราะพวกเขามีพลังงานมากมาย และดำเนินการปฏิบัติงานได้อย่างรวดเร็ว และไม่รอให้องค์กรตามพวกเขาได้ทัน

    พนักงานเกรดเอต้องการความท้าทาย เจ้านายที่ดีจึงควรมอบหมายความท้าทายต่างๆ แก่พวกเขา

    "ความสามารถกับทัศนคติ" ยิ่งมีมากก็ยิ่งดี เพราะพนักงานเกรดเอในด้านความสามารถ บวกกับพนักงานเกรดเอที่มีทัศนคติที่ดีต่องาน ไม่ว่าในอัตราส่วนใดก็ตาม จะทำให้ได้ลักษณะโครงสร้างพนักงานที่ดีเยี่ยม ดังนั้นจงว่าจ้างเฉพาะพนักงานเกรดเอเท่านั้น เพราะเขาจะเป็นพนักงานคุณภาพ

    ปัญหา D สิบประการ

    เมื่อพนักงานดีๆ มีผลงานหรือยอดขายตก หรือเมื่อพนักงานดาวเด่นส่องประกายริบหรี่ลง ให้ลองมองปัญหาในกลุ่มตัว D หากพนักงานก่ออาชญากรรม เดิมพันได้เลยว่าเกิดจากปัญหาในกลุ่มตัว D

    มีสาเหตุมากมายที่ทำให้ระดับการทุ่มเททำงานของพนักงานลดลง หรือแย่ลงอย่างกะทันหัน ผู้จัดการที่ดีจึงมีหน้าที่ค้นหาปัญหาของพนักงาน เมื่อเจ้านายเข้าใจต้นตอของปัญหาที่มีผลกระทบต่อการปฏิบัติงานของพนักงาน ก็จะสามารถวางแผนปฏิบัติการแก้ไขสถานการณ์ได้
    

     เจ้านายที่มีประสิทธิภาพจะเป็นเหมือนนักสืบที่พยายามค้นหาปัญหาพื้นฐาน เพราะการค้นพบจะนำไปสู่การวินิจฉัย การวินิจฉัยก็จะนำไปสู่การปรึกษาพูดคุยกับพนักงาน และการปรึกษาพูดคุยก็นำไปสู่สองทางเลือกคือ

        1. พนักงานสัญญาจะเข้าโครงการปรับตัวกลับสู่ภาวะการสร้างผลงานที่ดี และ

        2. หลังจากได้พิจารณาด้วยความสุขุมรอบคอบ สมควรเลิกจ้าง

        เพื่อความเข้าใจที่ดีขึ้น จึงขออธิบายถึง "ปัญหาในกลุ่มตัว D สิบประการ" ดังต่อไปนี้ 1. หนี้ (Dept) 2. การหย่าร้าง (Divorce) 3. ความเจ็บป่วย (Disease) 4. การติดยา (Drugs) 5. การเสียชีวิต (Death) 6. ความกดดัน (Depression) 7. การดื่มสุรา (Drinking) 8. การพนัน (Dice) 9. พฤติกรรมเบี่ยงเบน (Deviancy) และ 10. เรื่องชู้สาว (Dalliance)
      
        บรรดาปัญหาตัว D เหล่านี้อาจเป็นปัญหาของพนักงานโดยตรง หรือของสมาชิกในครอบครัว หรือเพื่อนสนิทก็ได้ ปัญหาตัว D บางตัวมีอันตราย และจะบั่นทอนหรือทำลายตัวพนักงานในที่สุด และยังสามารถเบี่ยงเบนความสนใจของพนักงานจากงานของตนได้ในทุกกรณี
        กลุ่มปัญหาตัว D พวกนี้อันตรายอย่างยิ่ง มันจะทำลายทั้งตัวพนักงานเอง องค์กร บริษัท และเจ้านายด้วย หากเจ้านายไม่สามารถแก้ไขปัญหาลูกน้องติดยาได้ อาชีพการงานของตนก็อาจหยุดชะงักลงได้

        กลุ่มปัญหาตัว D ทั้งสิบประการนี้คือเงื่อนไขภายนอกองค์กร แต่ก็มีกลุ่มปัญหาตัว D อื่นๆ ที่เกิดขึ้นจากภายในองค์กร และทำลายผลการปฏิบัติงานของพนักงาน ประกอบด้วย 1. พนักงานที่ถูกทำลายขวัญกำลังใจ (Demoralized) 2. แรงจูงใจที่ลดลง (De-Motivation) และ 3. การชี้นำที่แย่ (Poor Direction)

        เจ้านายคนใหม่โดยเฉพาะผู้ที่มีความรู้แจ้ง จะสังเกตกลุ่มปัญหาตัว D และมองหาสาเหตุของมัน การตรวจวินิจฉัยเป็นสิ่งสำคัญต่อการแก้ปัญหา การตรวจวินิจฉัย (Diagnosis) จึงถือเป็นหนึ่งในลักษณะด้านบวกของตัว D เห็นได้ชัดว่าปัญหาของทุกคน ไม่ได้เริ่มต้นจากกลุ่มปัญหาตัว D แต่บ่อยครั้งที่เป็นเช่นนั้น และการตรวจวินิจฉัยอย่างรวดเร็วสามารถนำไปสู่การแก้ไขอย่างรวดเร็ว

ที่มา : กรมพัฒนาธุรกิจการค้า