เมื่อพูดถึงภาษี คนส่วนใหญ่รู้และเข้าใจว่า ภาษีเป็นสิ่งที่รัฐบาลบังคับจัดเก็บจากประชาชนเพื่อนำมาเป็นค่าใช้จ่ายในการพัฒนาประเทศ และเมื่อพูดถึงการประเมินภาษีอากร คนหลายคนที่รู้ (ซึ้ง) และเข้าใจว่าการประเมินภาษีเป็นกรณีที่เจ้าพนักงานประเมินใช้อำนาจเรียกเก็บภาษีจากผู้ต้องเสียภาษี ไม่ว่าจะเป็นกรณีที่เสียภาษีไว้ไม่ครบถ้วนหรือมิได้เสียภาษีไว้เลย

   แต่เมื่อพูดถึงการอุทธรณ์ การประเมินภาษีอากรแล้ว คนส่วนน้อยที่รู้ (ซึ้ง) หลายคนเบือนหน้าหนี (ไม่สู้) และไม่อยากจะพูดถึง (ยุ่งยาก ยาวนาน) 

   นางสาวสดสี สีสดสด (ไม่ใช่สีแดงไม่ใช่สีเหลือง) ก็เช่นเดียวกันกับผู้เสียภาษีหลายๆคน ที่ไม่ต้องการรู้ (ซึ้ง) ถึงการประเมินภาษีและการอุทธรณ์การประเมินภาษีอากร จึงให้ความร่วมมือในการเสียภาษีด้วยดี โดยปีภาษี 2551 ได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.90) แสดงเงินได้พึงประเมินค่านายหน้า ตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร จำนวน 400,000.-  บาทหักค่าใช้จ่ายร้อยละ 40 ของเงินได้พึงประเมิน แต่ไม่เกิน 60,000.- บาท และหักลดหย่อนผู้มีเงินได้ (โสดค่ะ) 30,000.- บาท ภาษีที่ต้องเสีย 16,000.- บาท  ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย จำนวน 20,000.- บาท มีภาษีชำระเกิน 4,000.- บาท

   เมื่อยื่นแบบแสดงรายการแล้ว ก็กลับมานั่งภาคภูมิใจในความเป็นพลเมืองดี

   ภูมิใจได้ไม่นาน วันดี คืนร้าย สดสีได้รับหนังสือเชิญพบจากเจ้าพนักงานประเมินว่าสดสียื่นเงินได้ไว้ต่ำกว่าความเป็นจริง สดสีไปพบเจ้าพนักงานฯ ถูกซักไซ้ไล่เลียง ตอนหน้าตอนหลัง สุดท้ายจึงยอมรับว่ามีเงินได้อื่นอีก (เข้าใจผิดว่าไม่ต้องนำมารวมคำนวณเพราะถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายไปแล้ว) และนำส่งหลักฐานหนังสือรับรองภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย เงินได้ค่ารับเหมาเก็บงานจำนวน 250,000.- บาท ภาษีเงินได้หัก ณ ที่จ่าย 7,500.- บาท ต่อมาวันที่ 3 กรกฎาคม 2552  สดสีก็ได้รับหนังสือแจ้งการประเมินภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ลงวันที่ 1 กรกฎาคม 2552 ให้ชำระภาษีเพิ่มทั้งสิ้น  19,500.- บาท และเงินเพิ่มอีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย 

   สดสีปรึกษาผู้รู้ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง บางคนเห็นว่าเงินหมื่นสองหมื่นเสียๆ ไปเถอะ (เล็กๆ น้อยๆ นิดๆ หน่อยๆ ) เรื่องจะได้จบจบ สดสีแม้จะไม่เห็นด้วยแต่ก็ถอดใจจะยอมแพ้ยอมเสียภาษีอยู่แล้วเชียว ถ้าไม่ได้คุยกับผู้รู้คนหนึ่ง (รู้จริงหรือไม่ก็ช่างเถอะ) ซึ่งพิจารณาเรื่องแล้วชี้แนะให้สดสี ยื่นคำอุทธรณ์ ภายใน 30 วัน นับแต่วันได้รับแจ้งการประเมิน เพราะไม่ว่าจะแพ้หรือชนะสดสีก็ไม่น่าจะเสียภาษีเกินกว่านี้

   สดสีจึงยื่นคำอุทธรณ์ต่อคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ตามแบบ ภ.ส.6 เมื่อวันที่ 21 กรกฎาคม 2552 ขอให้ยกเลิกการประเมินโดยมีเหตุผลว่า เงินได้ค่ารับเหมาเก็บงานเป็นงานเกี่ยวกับการเก็บรายละเอียดต่างๆ ภายในตัวบ้านที่สร้างใกล้เสร็จแล้ว แต่ยังมีงานไม่เสร็จต้องเก็บงานต่อ เช่น งานทาสี งานกระเบื้อง งานปาร์เก้ งานปู งานประตู หน้าต่าง ที่ต้องเก็บรายละเอียดให้เรียบร้อย จึงเห็นว่าเงินได้จำนวน 250,000.- บาท เป็นเงินได้จากการรับเหมา ตามมาตรา 40(7) แห่งประมวลรัษฎากร

   บริษัท ขายบ้านแล้วรวย จำกัด ผู้จ่ายเงินได้ค่ารับเหมาเก็บงานให้สดสี แอบกระซิบบอกสดสีว่าคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ได้เรียกบริษัทฯ ไปพบและบริษัทฯ ได้ชี้แจงว่าจ้างสดสีเพื่อรับเหมาเก็บงาน ซึ่งเป็นงานเก็บรายละเอียดภายในตัวบ้านให้เรียบร้อย โดยสดสีเป็นผู้รับผิดชอบค่าวัสดุเอง

   วันดี คืนดี สดสีก็ได้รับคำวินิจฉัยอุทธรณ์จากคณะกรรมการพิจารณาอุทธรณ์ว่า ให้ปลดภาษีที่เจ้าพนักงานประเมินเรียกเก็บ ด้วยเหตุผลว่าเงินได้จำนวน 250,000.- บาท เป็นเงินได้จากการรับเหมาที่สดสีต้องลงทุนด้วยการจัดหาสัมภาระในส่วนสำคัญนอกจากเครื่องมือ ตามมาตรา 40(7) แห่งประมวลรัษฎากร และหักค่าใช้จ่ายเป็นการเหมาได้ร้อยละ 70 ตามมาตรา 45 แห่งประมวลรัษฎากร ประกอบกับมาตรา 7 แห่งพระราชกฤษฎีกา ออกตามความในประมวลรัษฎากรว่าด้วยการกำหนดค่าใช้จ่ายที่ยอมให้หักจากเงินได้พึงประเมิน (ฉบับที่ 11) พ.ศ.2505 การที่เจ้าพนักงานประเมินกำหนดให้เงินได้จำนวน 250,000.- บาท เป็นเงินได้จากการรับทำงานให้ตามมาตรา 40(2) แห่งประมวลรัษฎากร และหักค่าใช้จ่ายร้อยละ 40 ไม่เกิน 60,000.- บาท จึงไม่ถูกต้อง เมื่อปรับปรุงการคำนวณภาษีใหม่ ปรากฏว่ามีภาษีชำระเกิน 4,000.- บาท เมื่อไม่มีภาษีต้องชำระเพิ่มเติม จึงไม่ต้องรับผิดตามการประเมิน

   สดสีอ่านคำวินิจฉัยอุทธรณ์รู้เรื่องบ้าง ไม่รู้เรื่องบ้าง แต่พอเข้าใจโดยสรุปว่าไม่ต้องเสียภาษี ตามที่เจ้าพนักงานประเมินเพิ่มเติม

   วันนี้ สดสีเป็นอีกคนที่รู้ (ซึ้ง)ถึงการประเมินภาษี (ทำไมถึงต้องเป็นเรา)ไม่เบือนหน้าหนีแต่ยิ้มสู้ และพูดซ้ำๆ ถึงชัยชนะจากการอุทธรณ์ภาษีอากรซึ่งเป็นอีกหนึ่งในความภาคภูมิใจของชีวิต...

  การอุทธรณ์ภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร

ที่มา : สรรพากรสาส์น Plus  ฉบับ เดือน กันยายน 2553